Enyi watu…Niligundua kwamba ninahitaji kutulia katikati ya mfululizo kuhusu “Nilichotaka Ningejua” ili kushiriki kidogo kuhusu kile ambacho kimekuwa kikiendelea katika maisha yetu na kuwatia moyo wale ambao huenda wanatatizika na wazo la kuruhusu mtoto kutoka sehemu ngumu kuhudhuria kambi.
Sasa, kwa hakika kuna kila aina ya kambi...asubuhi pekee, jioni pekee, usiku/usingizio, kambi ya mchana. Ningeweza kuendelea…lakini kutokana na uzoefu wangu binafsi, nitazungumza tu kuhusu kambi ya mchana, lakini kwa hakika kuna vipengele ambavyo vinatumika kwa kambi nyingine pia.
Mwanangu mdogo ana miaka saba. Na miaka miwili iliyopita, kabla ya Covid, alihudhuria kambi ya siku. Ilikuwa programu ya siku nzima kutoka 9 hadi 4 kila siku kwa wiki. Kwa sababu alikuwa akienda shule ya chekechea wakati huo, na kambi hiyo iliundwa kwa ajili ya darasa la kwanza hadi la tano, nilimwomba ruhusa maalum ya kuhudhuria vipindi vya asubuhi tu. Isitoshe, nilikuwa huko muda wote, nyuma ikiwa yeye (au washauri) walinihitaji.
Wakati wa jaribio hilo la kwanza, hakukuwa na udhibiti mwingi wa kujidhibiti ulifanyika mwisho wake. Kwa hivyo, tungerudi nyumbani kutoka kambini, tule chakula cha mchana haraka na kisha tukae kwenye bwawa la alasiri, tukifanyia kazi mahitaji yetu ya hisi, upungufu na nishati.
Mwaka huu, hata hivyo, kwa kuwa anaenda katika daraja la pili, aliweza kuhudhuria siku nzima ya kambi. Na ingawa moyo wa mama yangu ulikuwa na wasiwasi (soma: woga…sio ufafanuzi huo wa "msisimko" wa wasiwasi kuhusu hilo, nilimsajili.
Na kwa ajili ya ufichuzi kamili…kambi hii inafanyika katika kanisa letu, ambapo mume wangu anafanya kazi. Kwa hiyo, nilijua kwamba baba yake angekuwa huko siku nzima. Zaidi ya hayo, baada ya kumsajili, niliombwa kuendesha jikoni kwa chakula cha mchana kwa wakaaji wote wa kambi. Kwa hiyo, mimi, pia, niliishia kuwa huko siku nzima.
Sitasema uongo. Licha ya ukweli kwamba wazazi wake WOTE (na kwa kweli mmoja wa kaka zake alikuwepo pia…alikuwa mshauri wa kambi) wangekuwepo siku nzima, kila siku, labda nilikuwa na wasiwasi wiki nzima kuliko yeye.
Na nitanyamaza hapa ili kutambua jambo fulani: Ninajua kwamba watu wengi hawana anasa ya kupeleka mtoto wao kwenye kambi ambapo wanafamilia watatu watakuwa pale ili kujitokeza na kusaidia ikihitajika…lakini hoja yangu ni kwamba. kukuambia hii ni kwamba licha ya kuwa na hii inapatikana kwake, haikuzuia wasiwasi wake, wasiwasi wangu au ukweli kwamba nilipaswa kumtetea. Ingawa sote tulikuwa pale, kwa makusudi tulikuwa tukijaribu kutoendesha helikopta na kuelea juu…tunajua yeye (na mtoto yeyote aliye na kiwewe) hatawahi kutambua kile anachoweza (au kutokuwa na uwezo kabisa) hadi apewe nafasi.
Ni kweli kwamba siku ya kwanza alikuwa na wasiwasi. Hata jioni kabla ya siku ya kwanza, hakika aliongezeka. Wasiwasi wake ulikuwa na athari kamili. Na nilifikiria jinsi ningeweza kumzuia asiende kambini…kwa sababu sikutaka ashindwe. Anapambana na HASA aina ya hali aliyokuwa akipitia na sikutaka asifanikiwe.
Lakini kabla hatujaondoka nyumbani asubuhi hiyo ya kwanza (bila kusema uwongo…kila asubuhi), na tukiwa njiani kuelekea kambini, tulizungumza kuhusu mambo yote ambayo nilijua angehitaji kukumbuka ili kuishi. Na, kuthubutu mimi ndoto yake? Sio tu kuishi, lakini kustawi.
Kwa hivyo, tulizungumza juu ya maswala ambayo anahangaika nayo, nikampa gum yake (ambayo ni chombo chake cha kunusurika cha hisia). Na akamkumbatia sana na kumbusu, na akaenda kujiunga na kundi.
Na ingawa ilikuwa ngumu kwangu, najua ilikuwa ngumu kwake pia. Alijua vijana wengi waliokuwa wakiendesha kambi, lakini si karibu wengi wa wapiga kambi. Hakujua ratiba; hakujua ni nini hasa kilikuwa kinafuata.
Na kwa mtoto ambaye hajidhibiti kila wakati (ingawa tumekuwa tukilishughulikia nyumbani na kupitia matibabu kwa miaka), hiyo inaweza kuwa ya kuogofya, kukandamiza, au kudhoofisha kabisa. Lakini alikuwa tayari na alikuwa tayari kujaribu, kwa hiyo nilikuwa na deni kwake kumruhusu ajaribu.
Sitadanganya…wiki haikuwa karibu na ukamilifu. Haikuwa nzuri kila wakati. Kiwewe kiko kila wakati, tayari kuruka nje, wakati mwingine wakati ambapo hatutarajii, wakati mwingine wakati safari inakwenda vizuri na karibu kusahau kuwa iko. Hiyo ni mara nyingi wakati itajionyesha yenyewe.
Lakini kwa siku tano mfululizo, kutoka 9am hadi 4pm, mtoto wangu kutoka sehemu ngumu alikuwa akiruka peke yake bila mimi. Na kwa ujumla, licha ya matuta njiani, alifanya kazi nzuri sana…si kwa viwango vya ulimwengu, lakini kwa ukweli kwamba alifanya hivyo.
Na kufikia Ijumaa alikuwa na furaha, na amechoka, na kuhisi mambo yote unayotarajia kujisikia baada ya wiki kambi.
Kwa hivyo tulifanyaje hili kutokea? Mbali na kazi ngumu ya kihemko ambayo tumekuwa tukifanya katika miaka iliyotangulia hii, nitasema yalikuwa mambo kadhaa ambayo yametusaidia. Kama vile mtoto shuleni aliye na uwezo wa IEP, nilimwomba pango fulani; alipewa ruhusa ya kupumzika kwa hisia wakati wa chakula cha mchana ikiwa alitaka. Alichagua tu kwa siku mbili zilizopita, na nadhani ilikuwa kiokoa maisha kwake. Kwa hakika angeweza kuitumia siku tatu za kwanza pia, lakini tulijaribu kumruhusu afanye uamuzi mwenyewe, kwa kadiri alivyoweza. Kwa hiyo, wakati wa mapumziko yake, aliruhusiwa kuketi na mtu mwingine (mtu mzima) kwa muda kidogo na kuwa na muda wa skrini wakati anakula chakula cha mchana.
Kelele na msisimko huo wote unaotaka kutokea kambini unaweza kuwa mwingi sana kwa mtoto ambaye ana matatizo ya kuchakata hisi…au kiwewe cha aina yoyote, kwa uwazi kabisa. Kwa hiyo kuwa na mapumziko hayo tu kulimpa fursa ya kuvuta pumzi kidogo na kutoka nje ya machafuko hayo kwa muda.
Pia, katika kambi hii, kulikuwa na baadhi ya vijana ambao walikuwa na taarifa ya kiwewe zaidi kuliko wengi, na walielewa jinsi ya kutomruhusu kuachana na tabia bali kumkumbusha kile alichohitaji kufanya na kisha kumwelekeza kwa kitu kingine. Na si kumrudisha katika hali ambayo hangefanikiwa na kumruhusu kufanya kosa lile lile mara kwa mara. Na kwa wale ambao hawakujua jinsi ya kufanya kazi na kiwewe kwa njia hii, nilichukua dakika chache kuwapa maelezo mafupi…kuwafahamisha hii inafanya kazi sana na watoto wote, sio tu walio na historia ya kiwewe.
Mara baada ya viongozi kufahamu hilo, ilikuwa ni mabadiliko ya mchezo kwa mwanangu. Na kwa viongozi pia. Niliweza kuona kwenye nyuso zao kupungua kwa kuchanganyikiwa kwao, na hisia ya huruma na huruma ambayo haikuwepo hapo awali.
Kwa hivyo, jambo la msingi kwenye kambi ni hili…jua mtoto wako ana uwezo gani, jua ni zana gani anahitaji ili kumsaidia kufaulu, na zaidi ya yote, mruhusu apate fursa ya kujaribu maji.
Najua inatisha sana. Kwa kweli niliogopa sana kumruhusu ajaribu mbawa zake. Lakini kazi zote ambazo tumekuwa tukifanya hadi wakati huu…zote zilikusanyika na kujidhihirisha katika wiki hiyo.
Na nasema haya yote ili ujue kwamba ingawa wakati mwingine unaweza kujisikia peke yako, au kutengwa, au kwamba watu hawana.sielewi mtoto wako… Si mara zote kwamba hawataki kujua. Ni wajinga tu.
Kwa njia, neno hilo "wajinga" hupata rap mbaya ... ninachomaanisha ni kwamba watu hawajui wasichojua. Nina hakika kuna wakati hukujua kuhusu kiwewe au athari zake kwenye ubongo. Lakini sasa kwa kuwa unajua, unaweza kusaidia kuelimisha wengine…kama vile mimi pia ninajaribu pia.
Na zaidi ya yote, natumai hii inakupa ujasiri wa kumruhusu mtoto wako aliye na kiwewe kujaribu mambo mapya!
Kwa dhati,
Kris