ဒါကြောင့် (ဒါမှမဟုတ်) မှတ်မိနိုင်သလို၊ လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်သတ္တပတ်နှစ်ပတ်က အားပေးမှု ဓလေ့ထုံးတမ်းတွေအကြောင်း တင်ခဲ့တယ်။ အဲဒီ့နောက်မှာတော့ ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာ နေ့စဉ်အသုံးပြုနေတဲ့ မတူညီတဲ့ ဓလေ့ထုံးစံတွေအားလုံးကို တွေးတောဆင်ခြင်မိလာတယ်။ ပြီးတော့ တော်တော်များများက ဒီလိုမျိုးတွေ လုပ်ကြတာ ဘယ်လောက်များ များပါလိမ့်...
ဒါကို မင်းသိတယ် ငါထပ်ပြောမယ်- သေချာပါတယ် ကလေးတွေက အားပေးမှုလိုတယ်၊ ဒါပေမယ့် မင်းသိတဲ့အတိုင်းပဲ စိတ်ဒဏ်ရာရှိတဲ့ ကလေးတွေက နည်းနည်းပိုလိုအပ်နိုင်တယ်။ ပြီးတော့ အားလပ်ရက်တွေမှာ အဲဒါကို ရှေ့တန်းတင်ခဲ့တာပဲ မဟုတ်လား? ဒါပဲယူချင်တယ်...
အခု ဒီစာကိုဖတ်နေတဲ့သူတချို့က မွေးစားလို့မဖြစ်သေးပါဘူး၊ ဒါကြောင့် အခုထိမကျင့်သုံးနိုင်သေးပေမယ့် အရင်က ဦးထုပ်တွေကို ကွင်းထဲပစ်ထားတဲ့သူတွေရဲ့ အားပေးမှုကနေ ကောက်သိမ်းဖို့ တစ်ခုခုကျန်နေသေးတယ်လို့ ကျွန်တော်မျှော်လင့်ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ငါ့မိသားစုက ဒီလမ်းပေါ်ရောက်နေပြီ...
ဒါကြောင့် အပြည့်အ၀ ထုတ်ဖော်လိုတဲ့စိတ်နဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ရွေ့လျားမှုနောက်ဆက်တွဲမှာ ဘယ်လိုအရာတွေ ဆက်ဖြစ်မလဲဆိုတာကို မျှဝေပေးချင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်မပြောခင် ဒါလေးပြောရမယ်နော် ၊ ဒါကြောင့် သန့်ရှင်းရေးနဲ့ ပန်းချီတွေ အများကြီး (အများကြီး) လုပ်စရာတွေအပြင်၊ ကျွန်တော်တို့မှာ အများကြီးရှိသေးတယ်။
"သူ့ရဲ့ ဇွဲလုံ့လ" ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို တစ်ခါမှ မကြားဖူးဘူးဆိုရင် မင်းတစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သေချာတယ်လို့ ငါပြောရင် ငါ့ကို ယုံလိုက်ပါ။ ဒါက ကျွန်တော့်အတွက် အသစ်တစ်ခုပါ… လွန်ခဲ့တဲ့ လအနည်းငယ်အတွင်း ပထမဆုံး အကြိမ် ကြားလိုက်ရတာက… မွေးစား/မွေးစားခြင်းမှာ ရှိခဲ့ပေမယ့်…
